داستان های فراموش شده ی تاریخ

پشتیگو

آتش سوزی در جنگل

اکثر افرادی که این مطلب را می خوانند با آتش سوزی بزرگ شیکاگو که صدها نفر را کشت و 4 مایل مربع از شیکاگو، ایلینویز را ویران کرد، آشنا هستند. با این حال، اکثر مردم نمی دانند که آتش سوزی بسیار بدتری در پشتیگو، ویسکانسین، در همان روز رخ داده است. آتش سوزی 8 اکتبر 1871 پشتیگو در پشتیگو، ویسکانسین، آتش سوزی بود که بیشترین مرگ و میر ناشی از آتش سوزی در تاریخ ایالات متحده را به همراه داشت. در همان روز آتش‌سوزی‌های پشتیگو و شیکاگو، شهرهای هلند و مانیستی، میشیگان، در سراسر دریاچه میشیگان نیز در آتش سوختند و همان سرنوشت برای پورت هورون در انتهای جنوبی دریاچه هورون رخ داد. تا زمانی که کار تمام شد، 1875 مایل مربع از جنگل مصرف شد و دوازده جامعه ویران شدند. گمان می رود بین 1200 تا 2500 نفر جان خود را از دست داده باشند. آتش به حدی شدید بود که چندین مایل از آب های گرین بی پرید و بخش هایی از شبه جزیره دور را سوزاند و همچنین از خود رودخانه پشتیگو پرید تا در دو طرف آن بسوزد. شهر ورودی شاهدان زنده گزارش دادند که طوفان آتش باعث ایجاد گردبادی شد که واگن های ریلی و خانه ها را به هوا پرتاب کرد. بسیاری از بازماندگان طوفان آتش با غوطه ور شدن در رودخانه پشتیگو، چاه ها یا دیگر آب های مجاور از شعله های آتش فرار کردند. برخی غرق شدند و برخی دیگر در اثر هیپوترمی در رودخانه سرد تسلیم شدند

گیل انینس

عبور از نقطه بدون بازگشت

Gil Eannes به سختی نام شناخته شده ای است، و همچنین نام مکانی مربوط به کاشف پرتغالی، کیپ بوجادور نیست. نه آنس در واقع شنل را کشف کرد: این مکان برای سال ها شناخته شده بود. برای مسافران زمان آنس، بوجادور نمایانگر سدی غیرقابل نفوذ بود، نقطه ای بدون بازگشت، و این دستاورد این قهرمان اکراه بود که از آن مرز نامرئی در سال 1434 عبور کرد. با انجام این کار، او قلمرو جدیدی را نه تنها در خشکی، بلکه در ذهن، و در نتیجه عصر طلایی اکتشاف پرتغالی را، با تمام شکوه ها و وحشت هایش ممکن ساخت. در آن زمان، خرد متعارف معتقد بود که خورشید در استوا داغ می جوشد. بنابراین، حتی اگر یک کشتی بتواند از کیپ بوجادور عبور کند، خورشید استوایی در نهایت آن را می سوزاند و تبدیل به پودر می کند. علاوه بر این، اگر یک کشتی به نحوی از تمام خطرات دیگر عبور کند، خدمه آن مطمئناً با هیولاهای غیرقابل توصیفی در منطقه زیر استوایی به نام آنتی پادها روبرو خواهند شد. Eanes با داشتن شجاعت به خطر انداختن زندگی خود (در نتیجه باز کردن جهان های جدید)، عملاً از عصر اروپایی اکتشافات آینده عقب بود. با این حال، او همچنین تا حدودی مقصر آن چیزی بود که قرن‌ها بعد به تجارت پر رونق برده‌ها تبدیل می‌شد.

جوزف وارن

پدر انقلاب

جوزف وارن (1741-1775 پس از میلاد) توسط بسیاری در زمان خود به عنوان معمار واقعی انقلاب آمریکا شناخته می شد. او شخصیت کلیدی در یکی از معروف ترین مهمانی های چای تاریخ بود. او مجموعه ای از تصمیمات را نوشت که به عنوان طرح اولیه برای اولین دولت خودمختار آمریکا عمل کرد. او سخنرانی ای ایراد کرد که جرقه نخستین نبردهای جنگ انقلاب را به همراه داشت. او پل ریور را به یکی از معروف ترین سواری های تاریخ فرستاد (به زیر مراجعه کنید). قبل از اعلامیه استقلال، او تنها رهبر میهن پرستی بود که جان خود را در برابر انگلیسی ها در میدان نبرد به خطر انداخت (سندلر 55). و قابل توجه است که او تا حد زیادی در تاریخ گم شده است. او با نام هایی احاطه شده بود که همه ما با آنها آشنا هستیم، و با این حال نام خودش این روزها به ندرت شنیده می شود. جالب اینجاست که برادرش دانشکده پزشکی هاروارد را تأسیس کرد و 14 ایالت ایالات متحده یک شهرستان وارن به نام او دارند.

جرج د لا تور

استاد فراموش شده

ژرژ دو لا تور (۱۳ مارس ۱۵۹۳، ویک سور-سیل، موزل – ۳۰ ژانویه ۱۶۵۲، لونویل) نقاشی بود که بیشتر عمر کاری خود را در دوک نشین لورن (که بین سال‌های ۱۶۴۱ تا ۱۶۴۸ در فرانسه جذب شد) گذراند. ) در زمان حیاتش. او بیشتر صحنه های مذهبی را که با نور شمع روشن می شد نقاشی می کرد. پس از قرن‌ها گمنامی پس از مرگ، در قرن بیستم، او به یکی از برجسته‌ترین هنرمندان باروک قرن هفدهم فرانسه تبدیل شد. او به عنوان نقاش پادشاه (فرانسه) شناخته می شد و به عنوان یکی از بزرگترین هنرمندان در طول زندگی خود شناخته می شد. آثار بسیار کمی از او باقی مانده است و دلیل مبهم بودن او مشخص نیست، اما به لطف تلاش های هرمان ووس، محقق آلمانی، در سال 1915، اثر او دوباره کشف شد.